            | Strój Kaszubski Nie wiemy dokładnie, jak dawniej ubierali się Kaszubi. Ich typowy strój wyszedł z użytku przed ponad stu laty. Inaczej ubierali się rybacy morscy i śródlądowi, rolnicy i mieszczanie, bogaci i biedni. Tylko pewne elementy stroju były wspólne. Strój używany przez członków zespołów folklorystycznych nie jest autentyczny, chociaż nawiązuje do odświętnego stroju tradycyjnego. Było powszechnym zwyczajem, że w soboty sprzątano obejścia gospodarskie, starannie zagrabiano podwórka, bo na niedziele i święta musiały być czyste, jak Bóg przykazał. W dni uroczyste ubierano się odświętnie i w tym odzieniu karmiono trzodę oraz wykonywano inne niezbędne czynności w obejściu. Próbę zrekonstruowania stroju kaszubskiego podjęła Bożena Stelmachowska w pracy "Strój kaszubski" (1959) i inni etnografowie, jak Wojciech Błaszkowski i Longin Malicki, za którymi opisywała go Izabella Trojanowska. Dziewczęta nosiły szerokie, marszczone spódnice za kolana, wełniane, w kolorze modrym bądź wiśniowym, zielonym lub rzadko żółtym. Bluzki były białe, o falbaniastych rękawach, zebranych w mankieciki wiązane tasiemką. Kołnieżyk stojący. Wątpliwe, czy były one zdobione wielobarwnym haftem, który się przyjął dopiero u progu naszego stulecia. Na bluzki wdziewano aksamitny gorsecik (liwôczk), czarny lub w kolorze spódnicy. Gorseciki były wyszywane złotą lub srebrną nicią. Zawiązywano też krótkie fartuszki, a na nogi, na białe pończochy, wkładano niskie buty na podwyższonym obcasie, zapinane na pasek, w kolorze czarnym. Kobiety (biôłki) ozdabiały głowę czepcem - złotogłowiem. Dziewczęta wiankiem z kwiatów lub opaską w kolorze spódnicy. Mężczyźni nosili buty z cholewą (skuerznie), w które wpuszczali spodni (buksy), przeważnie białe sukienne. Białą koszulę wiązano pod szyją tasiemką koloru czerwonego. Na koszulę nakładano zwykłą kamizelkę (liwk) lub kamizelkę z rękawami (węps). Na wierzch jeszcze rodzaj sukmany (sëknia) granatowej, czarnej lub brązowej, podbitej czerwoną podszewką. Miała ona wyłogi, mankiety, po bokach lekkie fałdy i drobne ozdoby. Głowę okrywano czarnym filcowym kapeluszem, a zimą futrzaną czapą (muca). Zdobienie stroju zależało od zamożności, a kolorystyka od regionu. Na północy dominował strój niebieski (modry), na środkowych i południowych Kaszubach zielony, brązowy i żółty.
|               |